Porcelana jest ceramicznym materiałem pokrytym szkliwem. Składa się w ok. 50% z czystego kaolinu i gliny, 25% kwarcu i 25% skaleni. Bez wątpienia jest to najpiękniejsza forma szlachetnej ceramiki. Jak powstają zdjęcia na porcelanie?
Podłoże do fotoceramiki
Ważne jest to, że podłoże do fotoceramiki powstaje w procesie dwukrotnego wypalania. Już po uformowaniu oraz wysuszeniu ceramicznych elementów, wypala się je, a następnie pokrywa szkliwem i znowu wypala. Pierwsze wypalanie ceramiki prowadzi się w temperaturze ok. 900-1000 stopni Celsjusza.
Dopiero później, już po pokryciu szkliwem, następuje ponowne wypalenie w temperaturze powyżej 1200 stopni Celsjusza. Dzięki temu procesowi część masy topi się, co sprawia, że produkt staje się gładki, odporny na wilgoć, a także nieprzepuszczalny dla cieczy i gazów. Jednocześnie jest wysoce estetyczny.
Doskonała jakość zdjęć
Zanim zdecydujemy się na konkretny produkt, warto sprawdzić, skąd pochodzą dane płytki. Porcelana najczęściej jest wykorzystywana do fotografii nagrobkowej, ale także do tworzenia różnorodnych naczyń – filiżanek, kubków. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby zdjęcia wykonywać także na nich. Dzięki wypalaniu w wysokich temperaturach, fotografie cieszą się doskonałą jakością.
Historia fotoceramiki
Warto przybliżyć nieco historię samej fotoceramiki. To obrazy na porcelanowych płytkach. Jej historia sięga już końca XIX wieku. Początkowo metoda ta wykorzystywana była do umieszczania podobizn znanych osób na przedmiotach codziennego użytku. Przeważnie były to talerze, filiżanki, wazy z podobiznami rodzin królewskich, wojennych bohaterów czy szlachciców.
Co ciekawe, podobizny znanych osób z tamtego okresu trafiały na cyferblaty. Ich tarcza była wykonywana właśnie z porcelany lub emalii. Wszelkie tego rodzaju wyroby można zaliczyć do dzieł sztuki użytkowej, jednak obecnie trudno znaleźć takie zastosowanie fotoceramiki. Współcześnie najczęściej stosuje się fotoporcelanę na płytach nagrobnych w postaci zdjęcia z podobizną osoby, która została pochowana w danym miejscu.
Dawne techniki
Dawniej do wykonywania fotoceramiki stosowano technikę kolodionową. Nie ulega wątpliwości, że zmieniała się ona z biegiem czasu. Jednak warto wspomnieć, że prekursorzy w tej dziedzinie wykorzystywali bardzo delikatną powłokę kolodionową oraz własnej roboty emulsję światłoczułą wraz z dodatkowymi składnikami. Pierwszy etap polegał na oddzieleniu cienkiej błonki, na której znajdowało się zdjęcie, a następnie naniesieniu jej na odpowiedni nośnik – ceramikę. Kolejny etap to wypalenie w piecu w odpowiednio wysokiej temperaturze. Dzięki temu sam obraz stał się wtopiony w szkliwo. Współcześnie metodę kolodionową stosuje się bardzo rzadko. Wciąż znajdziemy firmy, które oferują klasyczną technikę nanoszenia zdjęć na ceramikę, jednak sam proces trwa bardzo długo i jakościowo odbiega od współczesnych metod. Obecnie niezwykle istotny jest profesjonalny sprzęt i akcesoria do druku ceramicznego. Dzięki niemu specjaliści tworzą na porcelanie przepiękne wzory, które zachwycają każdego.
Komputeryzacja procesu
Dzięki najnowszym rozwiązaniom technicznym można pozwolić sobie na niemal całkowitą komputeryzację procesu i obróbkę cyfrową. Dzięki temu do klienta trafia produkt najwyższej jakości. Najnowsza technologia pozwala na komputerowy nadruk pigmentów ceramicznych, lecz najlepsze efekty zapewnia wypalanie fotografii na porcelanie w wysokiej temperaturze. Proces ten jest jednak sterowany elektronicznie. Dzięki nowoczesnym technikom możliwe jest tworzenie fotografii w bardzo wysokiej jakości. Są one odporne na rozmaite warunki atmosferyczne – deszcz, śnieg czy bardzo silne nasłonecznienie.
Szeroki wybór wzorów i kształtów
W dzisiejszych czasach mamy naprawdę ogromną ofertę, jeśli chodzi o kształt czy format fotoporcelany. Możemy decydować się nawet na nietypowe rozwiązania, np. serce, a także na te klasyczne – owal, prostokąt, koło. Istnieje także sporo kolorów do wyboru, np. fotoceramika kolorowa, w sepii, czarno-biała.
Jak widać, współczesne techniki zapewniają wysokiej jakości produkty końcowe. Nie musimy obawiać się tego, że zamówienie nie spełni naszych oczekiwań. To klient decyduje o tym, jakie kolory, kształty ma mieć końcowy projekt. Dzięki innowacyjnym metodom możliwe jest spełnienie oczekiwań dosłownie każdego.
